Nieuw gedetailleerd bestemmingsplan Caracasbaaischiereiland aangeboden bestuurscollege

[Nederlandstalige Nieuwsmedia]

Zeven non-gouvernementele organisaties (NGO's) hebben een gedetailleerd bestemmingsplan voor het Caracasbaaischiereiland aangeboden aan het Bestuurscollege. De NGO’s verzoeken de overheid om dit plan als basis-concept te aanvaarden voor de toekomstige ontwikkeling van het gebied.

Het gaat om Fundashon Pro Monumento (ProMo), Amigu di Tera, Defensa Ambiental, National Archaeological Anthropological Memory Management (NAAM), de Stichting Monumentenzorg Curaçao, Sosiedad de Arkitekto i Ingeniero Antiano (SAIA) en Team Cactus.

Dit zogenaamde Uitwerkingsplan gaat uit van twee basisprincipes. Ten eerste dat het gehele gebied, inclusief de stranden, vrij en kosteloos toegankelijk blijft voor de Curaçaose bevolking, waar daarnaast de toerist ook welkom is. Ten tweede dat de bestaande natuur behouden blijft en dat dus op het gehele schiereiland wordt afgezien van grootschalige (toeristische) bebouwing.

In het uitwerkingsplan blijven de diverse bestaande vormen van waterrecreatie, zoals zwemmen, duiken en zeilen, en de mogelijkheden om te wandelen en te fietsen in principe behouden. De uitzonderlijke monumenten Fort Beekenburg en het Quarantainegebouw zullen worden gerestaureerd. Daarnaast worden enkele nieuwe bestemmingen toegevoegd zoals een jongerenkampeercentrum en een recreatief park van 12 hectare met groepen schaduwrijke bomen, de “hofjes”, met daartussen open grasvelden waar in de openlucht kan worden gerecreeerd. Volgens het plan zal het gebied integraal worden beheerd door één beheersinstantie om het geheel schoon en veilig te houden. Dat zal het beste vorm kunnen krijgen wanneer het gehele schiereiland tot Nationaal Park wordt verklaard.

Het Caracasbaaischiereiland is in 2006 door de eiland overheid volledig opengesteld voor de Curaçaose bevolking na bijna 80 jaar afgesloten te zijn geweest voor het publiek. Vanaf 1925 had de Shell er in totaal 35 olietanks gebouwd en funktioneerde het schiereiland als bunkerplaats. Na het vertrek van de Shell mid-jaren tachtig kwam het schiereiland weer in overheidshanden, doch bleef aanvankelijk gesloten voor het publiek.
Begin jaren negentig werd in een toeristisch Masterplan voorgesteld het gebied te gebruiken voor de ontwikkeling van het toerisme. Bij de vaststelling van het Eilandelijk Ontwikkelingsplan (EOP) in 1995 heeft de overheid het oostelijk deel van het schiereiland aangewezen tot conserveringsgebied. Het westelijk deel, langs de Caracasbaai, kreeg een toeristische bestemming, waar onder andere grootschalige hotels zouden moeten verrijzen.

Door het volledig openstellen van het schiereiland vier jaar geleden heeft het gebied zich in snel tempo, weliswaar op een ongestructureerde wijze, ontwikkeld tot een recreatiegebied in diverse vormen waar blijkbaar duidelijk behoefte aan is op dit deel van Curaçao.

Bovengenoemde NGO’s zijn van mening dat de toeristische ontwikkelingsvisie van bijna twintig jaar geleden moet worden herzien. Zeker gezien het feit dat dit deel van Band Ariba de laatste decennia nagenoeg volledig is volgebouwd met woningen en toeristische projecten. Het schiereiland bevindt zich als een relatief gaaf, groen en open stiltegebied in dit sterk geürbaniseerde deel van het eiland.

Door het een Nationaal Park te verklaren kunnen de landschappelijke, marienbiologische, (architectuur-)historische en archeologische waarden van het schiereiland Caracasbaai behouden blijven. Het betreft hier nog een van de weinige lokaties waar het open landschap en de zee nog vrij toegankelijk zijn voor de Curaçaosche bevolking. (Bron: Amigoe di Tera)